Mijn zoon Joram is 12 en speelt nog met aanzienlijk jongere kinderen om zo geen afscheid te hoeven nemen van zijn onbezorgde speeltijd. De testosteron giert door zijn aderen en hij is zo af en toe flink de weg kwijt. Wanneer hij met leeftijdgenoten samen op zijn kamer zit, is de deur gesloten en hangen ze wat op zijn bed. No adults are allowed!
Communicatie gaat vooral via de iPod of de mobile telefoon en af en toe wordt het stemgeluid wat gedempt wanneer het over serieuze onderwerpen gaat. Kortom de pubertijd is min of meer aangebroken.
Ik volgde onlangs de training “rots en Water”. Een sekse-specifieke weerbaarheid training met een duidelijke visie op verschillen tussen jongens en meisjes. Ik wil een aantal elementen uit deze training in onze vader/zoon weekenden integreren. Wat meteen erg herkenbaar was in de verandering die mijn zoon doormaakt, is hoe anders communicatie is bij jongens in vergelijking met meisjes. Jongens zijn snel onzeker en hebben moeite met directe communicatie. De tips die hiervoor werden gegeven waren: Ga eerst iets samen doen met je zoon. Bijvoorbeeld een stuk wandelen en dan hoef je elkaar ook niet aan te kijken en benader hem dan liefst zo indirect mogelijk.
Ik zat samen in mijn kantoor naast elkaar aan mijn bureau. Hij zat wat op de PC te hyvsen en ik was aan het werk op mijn Mac. Ik vroeg hem net iets te direct:”is er al een meisje dat je leuk vind in de klas?”. Waarop hij antwoordde:” Daar ga ik dus echt niet met je over praten, Pa... Al typend zei ik een stuk onverschilliger dan de eerste keer:” Dat begrijp ik best jongen. Maar ik ga er maar vanuit dat het antwoord ja was. Waarop hij heel zacht een bevestigend geluidje makte. We hebben het onderwerp maar even late rusten. Volgende week ga ik kanoën met hem op de Berkel..
Ron
Geen opmerkingen:
Een reactie posten